Bol pedallar

Fethiye'de doğmuş, büyümüş birisi olarak ergenliğim bisikletin üzerinde geçti desem yalan olmaz. Sevgilini de alır sahil kenarında usul usul sürersin bisikletini. Böylece hem laf söz olmaz (en nihayetinde bisiklet sürüyorsun ) hem de kızla vakit geçirmiş olursun rahat rahat. Sonra benim için arabanın icadı geliyor. Ondan sonra sahil, kenarında yürünen bir parkura dönüştü benim için ama bisikletin rahatlığını hep özledim. İstanbul'da üniversitedeyken bazı bazı alayım la bir bisiklet diye geçirirdim içimden ama önce Gültepe'de sonra da Hisarüstü'de yaşayan birisi olarak yokuşlardan gözüm yıldı.
Yıllar yılların ardından Fethiye'den arkadaşım Ezgi sayesinde bisiklet aşkım yeniden canlandı. O bana bir süredir reklamını yapıyordu bisiklet camiasının ama ben ne kadar heveslensem de en nihayetinde bisikletim yok diye düşünerek erteliyordum bu işi. Fakat Ezgi'de bu sorun için de bir çözüm vardı. Onun bisikletlerinden birisini ben aldım ve bugün Beşiktaş'tan çıktık, vapurla karşıya Kadıköy'e geçtik, orada aşağı yukarı 3 saat kadar bisiklet sürdükten sonra döndük. Neredeyse 6-7 senedir ilk defa bisiklete biniyordum ve ilk başta biraz heyecan yaptım, yadırgadım. Fakat sonrasında o kadar hoşuma gitti ki sahil kenarında bisiklete binmek, vapurda elde bisiklet takılmak sanırım ben bu işin peşini bırakamayacağım (her ne kadar şu anda kıçımın üzerine oturamasam da... Alışırım diye düşünüyorum :)))
İnternette çok kısa bir araştırma yaptım ve bisikletçilerin şu forumlarını buldum. Bu ayın 23'ünde İstanbul'da 40km'lik bir turları olacakmış. Açıkçası şu anda popomdaki acıya rağmen katılmak istiyorum buna ama bakalım ne olur. ( Eminim başka güzel siteler de vardır bu işle ilgili. Onları Ezgiden öğrenip buraya yazarım tekrardan. )
Neyse demem odur ki, azıcık kıpırdanın da! Hareket edip, temiz havayı içimize çekelim. Önümüzdeki pazar da Bebekte değil de vapurda elinizde bisikletler, kafanızda bir kaskla için sabah çayınızı. Çünkü bazı küçük değişiklikler çok farklı hissettirebiliyor insana.
Kalın sağlıcakla.
Murat